Terugblik naar Draakje de verhaaltjes deel 2

Vorige week heb ik een stukje geschreven over het ontstaan van Draakje zelf. In deze blog ga ik het ontstaan van de verhaaltjes beschrijven, want ik kan leuk tekenen maar niet schrijven toch?

Ik heb gaande weg Draakje steeds verder uitgewerkt, onderzoek gedaan naar kleur en gezichtsuitdrukking. Deze ontwikkeling heb ik gedeeld op Facebook en zo kwamen er steeds meer mensen die een reactie achter lieten met de boodschap dat ik toch echt een kinderboek moest gaan maken. Of misschien wilde iemand anders het wel doen?

Een oud collega van mij reageerde dat ze graag mee wilde denken over verhaaltjes voor Draakje, zij had inspiratie genoeg. Super leuk, we hebben samen koffie gedronken en het gehad over jawel Draakje. Welke doelgroep we aan wilde spreken met de verhaaltjes. Het karakter van Draakje en welke ontwikkelingen hij mee zou gaan maken. We werden er allebei helemaal enthousiast van!

Dus na een gezellig samen koffie drinken, bijkletsen en fantaseren over onze draak verhaaltjes ging ik terug naar huis. Vol trots omdat ik door MIJN draakje iemand had geprikkeld er verhalen bij te willen verzinnen.

Na een tijdje verscheen het eerste verhaaltje in mijn mailbox.....LEUK. Super leuk verhaaltje over sneeuw!
Hij zou opgroeien bij zijn vaders en hij zou een beetje boefig zijn.
Na een tijdje volgde er nog een tweetal verhaaltjes, wederom erg leuk om te lezen. Ik was ondertussen bezig met het ontwikkelen van zijn vader draken.

Toen werd het een tijdje stil, dit gaf mij wat onrust. Want ja dit was mijn baan nu en had hele dagen de tijd om met Draakje bezig te zijn. Mijn oud collega daarentegen deed het tussen de bedrijven door (knap) maar niet altijd even makkelijk om er de tijd voor te maken, begrijpelijk.
Dat was het moment waarop ik een klein beetje het zelfvertrouwen begon te krijgen in het idee dat ik zelf misschien ook verhaaltjes kon schrijven.
Na lang nagedacht te hebben, heb ik met het schaamrood op mijn kaken een mailtje gestuurd naar mijn oud-collega met de uitleg dat ik toch wilde proberen zelf de verhaaltjes erbij te gaan schrijven.... Omdat ik een soort van 'haast' had met de verhaaltjes en ik nu had verzonnen dat een kinderboekje natuurlijk een heel mooie portfolio zou zijn voor mij. Zij was druk met een boel andere dingen die ik haar ook wilde gunnen en ik hoopte dat ze mij ook zou begrijpen......

Volgende week schrijf ik verder over haar reactie en het vervolg van Draakje de verhaaltjes in het laatste deel 3

Terug blik naar Draakje deel 1

Grappig hoe je soms, tijdens een pauze, wandeling of gewoon wanneer je tv zit te kijken terug de tijd in gezogen kan worden.
Dat had ik laatst, ik weet niet meer wat ik aan het doen was. Ik bedacht me in ieder geval ineens dat ik vorig jaar rond deze tijd net besloten had om zelf aan de slag te gaan met de verhaaltjes van Draakje....

Zo bedacht ik me ook dat het grappig is hoe Draakje ontstaan is (en hoe eigenlijk de meeste ideeën spontaan en op de meest gekke plekken ontstaan) Ik was net klaar met de cursus illustreren als zzp-er en bedacht me dat ik dan nu ook helemaal klaar gestoomd was om de illustreren. NOT, ik kwam er al snel achter dat je net als met je auto rijbewijs pas leert tekenen wanneer je het zelf moet verzinnen (dus niet in opdracht van een onderwijsinstelling) en ik gelijk geblokkeerd raakte in mijn creativiteit, tekenen en ideeën......PANIEK.

Nee hoor valt wel mee, ik herinnerde me een gesprek met iemand die tegen mij had gezegd (nadat ik had gevraagd of zij dacht dat ik goed genoeg kon tekenen om er mijn geld mee te verdienen) dat ze wist dat ik er de creativiteit voor had maar dat ze niet goed zicht had op mijn tekenkwaliteit omdat ze eigenlijk nog nooit een eigen ontwerp van mij had gezien. Ze gaf als voorbeeld een draakje, die kan je op heel veel verschillende manieren tekenen.....

Dat gesprek inspireerde mij om op dat moment, dat ik helemaal geblokkeerd raakte, te kijken of ik een leuk draakje kon tekenen.
Natuurlijk wilde het niet gelijk, maar ook door dat proces kom je er achter dat je altijd dingen moet proberen en fouten moet/mag maken voordat er 'echt' iets uit komt wat naar je wens is.
Dus na een heel proces van snoetjes tekenen, draak onderzoek op internet, nog meer snoet schetjes en oorschetsen kwam daar ineens langzaam Draakje uit mijn potlood wandelen.
Na nog wat schuiven met oogjes, een toevoeging van neusvleugels en een staart was ik tevreden en had ik een draakje ontworpen geheel in eigen stijl. Het was maar een niet ingekleurd plaatje van het Draakje, en een toepasselijke naam had ik ook nog niet. Maar ik was zo blij met zijn looks dat ik eigenlijk gelijk wist dat ik er meer mee moest doen. Zeker nadat ik hem op Facebook had gezet en iedereen zo enthousiast reageerde :-) en met het idee kwam dat hij in een kinderboekje moest komen. GEWELDIG IDEE!! Maar hoe, ik kan leuk tekenen maar kinderverhalen schrijven? Nee dat is echt niks voor mij, toch?

Het is er eigenlijk nog niet van gekomen om aan de persoon met wie ik toen dat gesprek had, NU te vragen wat ze van mijn draakje tekening vindt! Maar ik geloof dat door de reacties op Facebook te zien ze hem LEUK vind!