Van illustrator naar auteur en weer terug

De titel van deze blog zegt eigenlijk al genoeg, ik ga lekker als illustrator en tegenwoordig ook als auteur. Nee ik heb nog geen nieuwe auto kunnen kopen en ook niet een leuk boerderijtje. Maar dat wat ik doe gaat de laatste tijd zo fijn dat ik geen recht heb op klagen en het gevoel de wind in mijn rug te hebben. Dus ik geniet op volle toeren van mijn nieuwe pad.

Zo heb ik met mijn expositie in de kuip, in het stads krantje gestaan. Heb ik mijn eerste betaalde en officiële opdracht bijna afgerond met zeer tevreden klanten (en extra werk ;-) ). Maar bovenal ben ik trots op het feit dat mijn kinderboekje Draakje Draakestijn uitgegeven gaat worden.

Te bedenken dat ik Draakje vorig jaar voor het eerst heb leren kennen, toen hij mijn potlood uit kwam wandelen. (wat op zich al een leuke ervaring is ) Ik eigenlijk geen idee had wat ik verder met hem moest totdat iemand zei ' hij kan zo in een kinderboek'........nu ongeveer een jaar verder heb ik een kinderboekje geschreven. Met, zo zegt de beoordeling van de uitgever over mijn manuscript erg leuke vrolijke en leerzame verhaaltjes voor kinderen. Die met de nodige humor geschreven waardoor de verhaaltjes ook leuk zijn om voor te lezen voor volwassenen. Begeleid met mooie en kleurrijke illustraties.

Ik heb er niks meer aan toe te voegen, want hoe onervaren ik ook ben/was in het schrijven van verhaaltjes, dat was wel mijn doel en boodschap en die is dus goed overgekomen. Heel bijzondere ervaring om dat dan ook terug te krijgen.

Voordat je denkt dat ik naast mijn schoenen ga lopen, wees gerust er zijn genoeg uitgevers die geen brood zien of zouden zien in Draakje Draakestijn. Daarbij van kinderboeken schrijven word je nooit echt rijk. (tenzij iedereen in Nederland mijn boekje gaat kopen maar die kans acht ik zeer klein
;-) ) Maar je hebt ook maar 1 uitgever nodig, en die heb ik gevonden. En dus kan hij binnenkort besteld worden, hoe leuk.

Dus nu zit ik in een proces als auteur en illustrator van mijn eigen boekje, bij een uitgever die mij gelukkig gaat begeleiden bij elke stap op weg naar de uitgave van Draakje Draakestijn.

Even nog een klein beetje promotie in dit gezellige klets verhaaltje. Wil je op de mailinglijst komen van de uitgever? Stuur mij dan een mailtje ( ankebits@gmail.com ) en dan ben jij als eerste op de hoogte wanneer Draakje Draakestijn te bestellen is.

Ik BEN illustrator!

Na ruim een jaar is het dan zover..... ik ga mezelf verkopen als illustrator! Spannend, leuk, een van mijn doelen bereikt, onzeker, nieuwe uitdaging, wat zullen ze vinden???

Ik ben illustrator, als mensen aan mij vragen wat ik doe dan antwoord ik (zonder dat het heel raar voelt) ik ben illustrator! Daar is nog wel het een en ander aan vooraf gegaan voordat je 'omgeschoold' bent. Tuurlijk heeft het volgen van de cursus Illustreren als zzper mij hierbij geholpen maar het is vooral een proces wat je zelf doormaakt. Ik heb vooral in het begin veel gezegd, ik ben bezig mezelf te ontwikkelen als illustrator of ik ben illustrator in wording (waarna ik mezelf toch werkelijk afvroeg waarom dat in wording er bij aan geplakt moest worden, ik ben er niet eens zeker van dat het een echt begrip is ...... in wording!)

Eerst stap je uit je comfort zone door te denken ik wil wel iets anders gaan doen dan pedagogisch medewerker zijn...... vervolgens bedenken wat je dan wilt gaan doen..... en nu na ruim een jaar van zelf onderzoek, cursussen en vooral veel doen kan ik mezelf illustrator noemen. Ik heb nog geen opdracht gehad van een uitgever, wel mijn eerste opdracht een kaart te illustreren (dit uit mijn familiekring maar daar begint het veelal mee heb ik mij laten vertellen) Ik ben zelf heeeel veeeel aan het illustreren gegaan. Denk aan mijn kaartjes, Draakje Draakestijn, handlettering ontdekt en alles wat ik tussen door heb getekend maar niet openbaar heb gemaakt.

Dat alles heeft er toe geleid dat ik nu zonder er bij na te denken kan zeggen: 'Ik ben illustrator'. Ik ben blij met het halen van dit doel..... nu de rest van mijn doelen nog ;-)

Vandaag mijn eerste 'echte' werkdag als officieel illustrator (afgelopen donderdag heb ik mij ingeschreven bij de kvk) Nog leuk om te vertellen dat de mevrouw die mij hielp, erg geïnteresseerd was in mijn Draakje boek, zo erg zelfs dat ze aan het einde van ons gesprek haar email adres heeft gegeven. Met de vraag, wil je het me laten weten als je boek is uitgegeven want ik ben erg benieuwd! Leuk complement van iemand die je net 15 minuten kent, en ook een goed begin denk ik zo ;-) je weet wat ze zeggen een goed begin is het halve werk.

Dus heb je een illustrator nodig of ken je iemand die een illustrator zoekt.
Deze illustrator zoekt opdrachten...... let me know en vertel het door!

Aangenaam kennis te maken

Een van de leukste dingen (die ik nu al weet) van illustreren is dat je van te voren een idee hebt. Je werkt het uit en het wordt eigenlijk altijd anders dan in je gedachte. Soms mooier, maar soms valt het ook enorm tegen. Door meer ervaring op de doen kun je dit in de toekomst denk ik vaker van te voren al weten. Maar die ervaring doe ik nu op en moet dan ook eerst een idee/illustratie uitwerken voordat ik weet of het leuk is of niet.

Vooral bij het illustreren van kinderboeken en karakters is het elke keer weer een verassing. Neem bijvoorbeeld Nub (het eekhoorntje die voorkomt in de verhaaltjes van Draakje Draakestijn waar ik nu mee bezig ben). Ik heb bij het schrijven van de verhaaltjes al besloten dat het een eekhoorntje moest zijn, maar had nog geen idee wat voor een eekhoorntje. Daar ben ik vorige week mee bezig gegaan. Wat ik eerst doe is een 'normaal' eekhoorntje bestuderen (en nee ik ga niet uren in het bos zitten wachten tot de eekhoorntjes zich laten observeren door mij ;-) ) Lang leve internet en Google. Ik bekijk verschillende afbeeldingen van verschillende soorten eekhoorntjes (erg leerzaam, ik heb nooit geweten dat er zo veel verschillende soorten zijn) dan ga ik de 'echte' eekhoorntjes natekenen en schetsen om een duidelijk beeld te krijgen hoe zo'n beestje anatomisch in elkaar zit. Na dit soort schetsen heb ik hem 'in mijn vingers' en ga ik proberen er een Nub van te maken. Nub is een eekhoorn met een handicap (lees in de toekomst het boek en je weet waar ik het over heb hihihi) maar het is dus geen gewone eekhoorn. Ook als illustratie in een kinderboek is het leuk zo'n beestje een beetje meer cartoonachtig te maken. Dus ga ik op zoek naar verschillende oogjes, neusjes, oortjes en staarten. Alles probeer ik uit door het te schetsen en op het gegeven moment weet ik wanneer hij op het papier verschijnt en als alles klopt dat ik Nub (in dit geval) gevonden heb. En dat vind ik nu toch wel het allerleukste van illustreren dat er karaktertjes op het papier verschijnen, soms ineens zonder dat ik in de gaten heb dat ik er dichtbij zit.

 Elke keer weer een verassing, ik heb zoveel plezier in mijn nieuwe baan dat ik toch wel heel erg hoop dat ik dit mag blijven doen!

                                                     Aangenaam kennis te maken Nub.

Voor elke probleem, is een oplossing

Aquarel vindt ik een van de mooiste materialen om illustraties/schilderijen mee te maken. Schilderijen heb ik nog niet echt de tijd voor gehad/gemaakt, maar dat staat echt nog op mijn to do list!
Illustraties heb ik er al wel wat mee gemaakt. Wat een bijzonder zacht en lief effect kun je ermee krijgen. Maar als je heel veel verf gebruikt en weinig water ook een vrolijk en kleurrijk geheel. Alle kanten kun je er mee op (na 1000 uur oefenen en heel veel fouten maken en nog steeds blijven maken ;-) )

Het enige probleem dat ik heb met aquarel is dat je twee potje met water nodig hebt.  1 om je kwast mee schoon te spoelen en 1 om je verf mee aan te lengen...... Op zich zou dat helemaal niet zo moeilijk hoeven zijn, waar het niet dat ik het keer op keer voor elkaar krijg mijn kwast in het verkeerde potje te stoppen, op het verkeerde moment. Zo zit ik dus elke keer halverwege mijn aquarel kunstwerk met twee potten bruin water. En als ik heel veel pech heb, dan weet ik er ook nog wat van te drinken als ik niet oplet :-).  Zo wordt je 1 met je materialen maar ik kan het niemand aanraden, koffie smaakt echt lekkerder hihihi.

Maar zoals deze blog heet, heb ik nu de oplossing gevonden voor mijn water 'probleem' tijdens het aquarellen. Het heet een brush pen, (ook raar eigenlijk want het is gewoon een kwast maar goed dat is een ander verhaal). Die kun je vullen met SCHOON water, je knijpt in de pen en daar heb je het water wat je nodig hebt. Om je verf aan te lengen, je kwast schoon te maken, want daarna veeg je hem schoon aan een keuken rolletje of iets dergelijk en kwast is weer schoon! En misschien nog wel het belangrijkste van alles. Een knap mens die dat per ongeluk weet op de drinken!

Echt, er gaat een wereld voor me open in de kunstenaars/illustrator wereld! Ik ben benieuwd wat ik verder allemaal nog ga ontdekken... eerst maar weer eens deze water brush pen onder de knie krijgen. Met mijn teken tablet ben ik al bijna vriendjes!

Mijn eerste expositie.

Ongeveer 8 jaar geleden heb ik voor de eerste keer geëxposeerd met mijn schilderijen en tekeningen. Geëxposeerd is  eigenlijk al een te groot woord, want ik stond tussen allemaal huismoeders en hun zelf gemaakte/geknutselde kaartjes. Niet dat daar iets mis mee is. Maar ik voelde me al niet zo op mijn gemakt (aangezien de eerste keer je schilderijen en tekeningen aan vreemde laten zien op zich al doodeng is) maar als je dan ziet dat je ook nog eens heel erg opvalt omdat je zo'n beetje de enige bent die er staat met schilderijen........ 8 jaar geleden, maar ik weet nog als de dag van gisteren dat ik zo blij zou zijn als die dag voorbij was en ik weer veilig met mijn spulletjes thuis zou zijn. Mezelf de hele dag vertellend dat ik dit soort dingen nooit meer zou doen. Schilderen voor de hobby en alleen voor mezelf was prima. Maar toen stopte er een jonger meisje (leeftijd, ze gaat net op zichzelf wonen en is op zoek naar wat leuks voor aan de muur) met haar moeder bij mijn kraampje, slik! Ze wilde van twee verschillende schilderijen weten wat ze kosten aangezien er geen prijzen bij stonden. Nog een keer slik aan mijn kant, prijzen? Ik had er toch nooit bij stil gestaan dat er iemand mijn spullen zou willen kopen. (dat was wel de insteek van de markt, mijn insteek, kijken of er mensen stoppen bij mijn kraampje en de moeite nemen om goed te kijken. Of wandelen ze maar zo langs en zien ze mij over het hoofd. Ik was gewoon nieuwsgierig geweest. Waar ik  inmiddels ook al weer een aantal uur spijt van had ;-) )
Maar ze keken hoor,  nadat ik klaar was met slikken en rood worden, heb ik maar zo wat bedragen genoemd die ik wilde hebben voor de schilderijen waar het meisje interesse in had. Nadat mijn 'klant' nog even een rondje had gelopen over de markt. Om te bedenken welke van de twee ze wilde hebben, kwam ze terug ( iets dat ik allang niet meer had verwacht natuurlijk) en betaalde mij het geld. Ik gaf met een heel dubbel gevoel het/MIJN schilderij aan haar mee.... Een hele vreemde ervaring maar wel het begin van mijn kunstenaars  'carriere'.

Inmiddels heel wat ervaringen rijker wat betreft schilderijen verkopen, het aankleden van mijn expositie's en al minder bang voor reactie's van anderen. Aanstaande zaterdag is de opening van mijn expositie bij het winkeltje ZINIZ in Deventer, van 14.00 /15.00. Vervolgens hangen mijn werken daar ongeveer 2 maanden.

Ik heb er zin in!

Nooit te oud om te leren?!

Afgelopen weekend heb ik voor mijn verjaardag een tekentablet gekregen!! Ik ben daar heel erg blij mee, ondanks dat ik het gevoel heb (wanneer ik met dat ding bezig ben) alsof ik opnieuw moet leren lopen!!

Een tekentablet is eigenlijk zo'n grappig tekenblokje van vroeger waar je met een plastic pen mooie tekeningen op kon maken. Wanneer je dan de schuif aan de onderkant heen en weer deed was je tekenbord weer schoon.
Daar doet een tekentablet me aan denken alleen is dit dat veel moeilijker!! Want in plaats van een tekening onder je pennetje, ontstaat er nu een tekening (of dat wat ik aan het krabbelen ben, een echte tekening kan ik het nog niet noemen ;-)) op je beeldscherm! En dat doet wat met je hersencellen (in ieder geval met die van mij, maar het schijnt dat er meer mensen zijn die dit ondervinden)

Het is een ideaal middel om een met de handgemaakt illustratie te digitaliseren, maar zoals ik van het weekend vernam van iemand die hier al jaren mee bezig is. Je kunt er ook schilderijen etc mee maken alleen dan natuurlijk zonder water en dergelijke :-) en dat is nu juist het pluspunt.

Je kan er nog veel meer mee, maar dat moet ik nog uit gaan vogelen. Lang leven, you tube. Wat ik daar allemaal al niet geleerd heb over het illustratie programma Adobe Illustrator (en dat is nog lang niet klaar) zo zal ik ook vrienden moeten gaan worden met mijn nieuwe tekentablet, maar dat gaat vast goed komen want zoals de titel van deze blog al zegt..... 'Je bent nooit te oud om te leren' en daar ben ik de afgelopen tijd een mooi voorbeeld voor ;-) vind ik zelf!

GO WITH THE FLOW

Ik vind het zo grappig om te merken dat sommige dingen die gebeuren blijkbaar zo moeten zijn. Dit klinkt wel heel diep, maar valt best mee hoor. Dus wees niet bang en lees rustig verder.

Zo had ik een maandje geleden nog de volle overtuiging dat ik een moestuin boek voor kinderen moest schrijven. Leuk voor de beginnende tuinder vanaf een leeftijd van 7 jaar en met de nodige humor geschreven.

Waar het niet dat elke keer draakje weer opdook.... op wat voor een manier dan ook. Ik had ineens een nieuwe illustratie bedacht met hem of ik pakte een papiertje en daar viel hij tussen uit.Iemand reageerde op een Draakje bericht die ik een hele tijd geleden op Facebook  had gezet. Ik kreeg steeds meer nieuwe ideeën voor een nieuw verhaal lijn. Ook de uitnodigingen kaartjes met Draakje kwamen ineens op!

Maar ik was druk bezig onderzoek te doen en te schrijven voor mijn moestuin boek voor kinderen. Totdat ik er niet meer omheen kon (sinds vorige week dus, voor degenen die mijn vorige blog gelezen hebben) Ik ben een ochtend in de bieb gaan zitten, en heb een boel kinderboeken bestudeert! Maar ook boeken over waar je op moet letten als je een boek wilt schrijven etc. (geloof me ik haal me echt niets in het hoofd en ik ben zeker geen schrijver! Daar is mijn Nederlandse grammatica echt te slecht voor :-) ) Dit soort ochtenden in de bieb gaan nog meer komen, je bent blijkbaar nooit klaar met leren.

Maar ik ben nou eenmaal dit pad gaan bewandelen. Ik heb zelfs al even onderzoek gedaan naar het uitgeven van een boek bij uitgevers, maar ook het zelf uitgeven van een boek......... (niet verder vertellen ;-), dat pad duurt nog wel even voordat ik die ga/kan bewandelen) Dus na de aanmoediging van vorige week, ben ik nu druk bezig een verhalen boekje bij elkaar te verzinnen en stiekem kan ik vertellen dat (ik vind) dat het best goed lukt!

Zo zie je maar weer dat je wel kan bedenken dat je als pedagogisch medewerker met kinderen wilt werken in de buitenschoolse opvang. Of toch liever iets doen met je creativiteit. Dat je een jaar later een moestuin boek wilt gaan schrijven of blijkbaar toch niet ;-) !! Als je pad anders uitgestippeld moet worden merk je dat vanzelf doordat dingen en ideeën goed voelen of dat het lijkt of je aan alle kanten tegengewerkt wordt. Dat is een van de dingen die ik het afgelopen jaar heb geleerd. GO WITH THE FLOW.

Het eerste verhaaltje over Draakje Draakestijn (geschreven door Anke Bits)

Ze zeggen dat een eigen geïllustreerd boekje de beste portfolio is die je  kan krijgen (als het uitgegeven wordt, en zo heb ik me ook laten vertellen die kans is maar heel klein)

Maar aangemoedigd door verschillende reactie's op mijn Draakje heb ik besloten dat ik toch al spannend bezig ben dus dat dit er ook nog wel bij kan, denk aan mijn eerste blog 'wie niet waagt wie niet wint'. Met andere woorden we proberen het gewoon!

Dus hieronder mijn eerste draak verhaaltje, ik zou graag willen weten wat jullie ervan vinden. Opbouwend of aanmoedigend ik wil het graag weten.
Ik denk dat het voorgelezen kan worden vanaf 4 jaar en zelf gelezen kan worden door kinderen vanaf 7 jaar. Maar als daar andere meningen of ideeën over zijn?

Hoe Draakje Draakestijn begon.

Draakje Draakestijn is een jongens draak van 8 jaar oud. Hij woont bij zijn tante’s Fetta en Tinni. Dit zijn heksen die altijd uit zijn op kattenkwaad. Ze vinden het leuk andere mensen te laten schrikken en plagen. Draakje is niet zo, hij wil het altijd goed doen en vrienden zijn met iedereen. De tante’ s zijn daar niet zo blij mee want ze hebben er toch alles aan gedaan om van Draakje net zo’n boef te maken als ze zelf zijn.

Het begon met een ei wat de hekjes vonden toen ze zich aan het vervelen waren. Vliegend over het bos valt het oog van Fetta ineens op iets wat er tussen de bladeren ligt. ‘ Kijk daar eens’ zegt Fetta. ‘Laten we  gaan kijken wat het is.’ Ze zien het gelijk als ze dichterbij komen. Het is een heel groot ei. ‘Oh lekker.’ zegt Fetta, ‘dat kunnen we vanavond lekker gaan bakken met wat spek!’ 

‘Nee joh’ zegt Tinni, dit is niet zo maar een ei. Ik denk dat het een draken ei is. Waarschijnlijk alleen gelaten door zijn papa en mama.’ 

Ze besluiten het ei mee te nemen naar huis en wikkelen hem in een deken. Stoppen het in een mandje en zetten het bij het warme haardvuur.

En ze wachten en wachten en wachten nog wat langer......

Er gaan vier dagen voorbij en dan ineens begint het ei te breken, zover dat er een klein drakenhoofdje uitkomt.

‘Ach wat is hij schattig!’ roept Tinny.  ‘Nou  dat is toch het laatste wat we willen een schattig draakje! Laten we ervoor zorgen dat dit een echte gevaarlijke draak wordt die ons kan beschermen!’

‘Een goed begin is het halve werk, laten we een goede naam voor hem verzinnen.’ Zegt Fetta. ‘Ik zat te denken aan Draco de verschrikkelijke!’ Nee dat vindt Tinni geen leuke naam voor zo’n schattig maar toch heel gevaarlijke draak. ‘Laten we hem gewoon Draakje noemen, dat is toch een leuke naam en lijkt me duidelijk genoeg.’ Dat vind Fetta goed maar dan moet er wel Draakestijn achter zodat mensen weten dat hij heus niet zo lief is als hij er uitziet.

De heksjes zijn het met elkaar eens........ Draakje Draakestijn zal het zijn!

Oh ja en de  echte illustraties moeten nog komen ;-)!
Ik ben benieuwd!

Weltrusten

Een manier vinden om je gedachten en ideeën een beetje te ordenen. Dit betekende voor mij in het begin overal briefjes en mapjes....... Handig? absoluut niet! Maar daar heb ik een handige (vrij simpele, onder het mom waarom heb ik daar niet zelf aan gedacht) oplossing voor gevonden!

Een heus klein notitieboekje die je altijd bij je kan hebben!! Grandioos hahaha want zoals ik inmiddels uit ervaring weet, komen goede ideeën en inspiratie op de meest vreemde momenten! En meestal ook op plekken waar je de ideeën liever niet zou willen hebben omdat je met heel wat anders bezig bent. Bijvoorbeeld als je wilt slapen, iedereen kent het wel denk ik (alhoewel ik ben bang vooral vrouwen) je ligt in bed en je kan de slaap nog niet helemaal vatten.... Terwijl je nog wel zo moe was ;-) en dan ga je bedenken wat het progamma de volgende dag voor je in petto heeft! DOM maar toch gebeurt het, daar komen de ideeën en vaak goede ook. Dingen waar je niet meer aan hebt gedacht en eigenlijk echt niet mag vergeten. Of in mijn geval nieuwe ideeën voor ondernemen, schilderijen en illustraties. Leuk, maar ik lig in bed dus wat moet ik ermee en denk maar niet dat ik de volgende morgen nog kan terug halen welke goede ideeën dat ook al weer waren die me de avond ervoor wakker hielden!

Maar daar is dus een hele simpele oplossing voor..... een notitie boekje! Nou ben ik nog niet zo ver dat ik er een naast mijn bed heb liggen, aangezien ik bang ben dat ik dan nooit ga/kan slapen.

Van het weekend las ik een artikel over dit soort ideeën en dat het algemeen bekend is dat deze inspiratie juist komt door dat je ontspant (sterker nog ik zal een goede tip doorgeven, het word ook geadviseerd om te ontspannen om inspiratie te vinden als je hier naar op zoek bent) Dus wanneer ik tv aan het kijken ben of een tijdschrift leest heb ik tegenwoordig mijn notitieboekje bij de hand! En zo is mijn hoofd meestal redelijk leeg als ik wil slapen.

                                                      Wat een uitvinding!

Winkelen nieuwe stijl

In een van mijn vorige blogs heb ik geschreven dat ik druk bezig ben met mijn kaartjes (ontwerpen etc.). En hiermee de wereld een klein beetje gezelliger te maken. Nog steeds ben ik hier mee bezig en het gaat steeds meer vorm aan nemen.
Nu de volgende stap, hoe ga ik ze verkopen? Ik heb me aangemeld voor verschillende kunstmarkten en misschien dat ik ook nog wat winkels in Deventer ga  benaderen, maar waar kun je nu beter te vinden zijn met producten die je wilt verkopen dan op internet!

Ik moet zeggen dat ik zelf ook steeds meer via internet ga kopen, je hoeft de deur niet uit en met een kop thee erbij surf je zo naar allerlei verschillende winkels.Van ondergoed tot je dagelijkse boodschappen, je kan het zo gek niet bedenken of je vind het te koop op internet! Dus kunnen mijn kaarten kunnen niet achter blijven...... zo ben ik nu eigenaar van mijn eigen web winkeltje genaamd Shop 57. Hier kun je online mijn kaarten kopen, het is zoals hierboven al verteld nog volop in ontwikkeling maar ik ben al best tevreden met het aanbod en hoe het eruit ziet!

Ben je nieuwsgierig geworden of wil je graag een van  mijn leuke kaartjes kopen ;-) pak dan een kop thee of koffie, waar je zin in hebt. Surf even naar www.mijnwebwinkel.nl/winkel/shop57 en kijk of er een leuk kaartje voor je bij zit om een begin te maken met het creëren van een  gezelligere wereld :-)

Koeien in de wei.

Ik heb vorige week weer een keer geschilderd. Dit na een koude (valt eigenlijk ook wel mee) winter, mijn atelier (lees tuinhuisje waar je je kont niet kan keren, maar het is al meer dan menig ander kunstenaar ;-) ) is in de winter niet warm genoeg te krijgen om lekker hele middagen te gaan schilderen. Hoe deden die kunstenaars dat vroeger toen er nog geen centrale verwarming was? In de winter hou ik mij vooral bezig met nieuwe ideeën en inspiratie zoeken, voor als het weer warm genoeg is om mijn ateliertje in te duiken! 

Vorige week was het zover….. als een blije koe die na een winter in de stal te hebben gestaan weer het weiland in mag, ben ik aan de slag gegaan!!

Maar ik moest er toch weer een beetje in komen, de vingers/armen soepel maken. Weer wennen aan werken met acryl. Geloof me het grote contrast tussen een kleine illustratie maken in plakkaat verf of met potlood tegen de overgang naar een groot doek die ik bewerk met grote klodders acrylverf, (wat eigenlijk gewoon vloeibaar plastic is ;-) heel kort gezegd) kwast en paletmes. Andere materialen waarvan ik denk dat het leuk is om er in te verwerken, is best een overgang. Dit contrast heb ik nog nooit zo duidelijk ervaren als nu, aangezien ik toch al zo’n 7 jaar bezig ben met schilderen.

De andere kant is ook weer waar, als ik dan eenmaal mijn kennismaking heb gehad met de vrijheid van schilderen en spelen met verf en al het andere wat voor handen is op het doek, kom ik erachter dat ik ook dat heel erg nodig heb! Puur op gevoel iets moois maken met de kennis van materiaal en technieken die er zijn, is zoiets moois! Het gevecht aangaan (want soms doet het materiaal niet wat je verwacht door invloeden als weer en temperatuur) met een doek zoals ik vorige week ook heb gedaan…… Hij heeft toen gewonnen maar mijn motto, wie het laatst lacht,  lacht het best is waar. Dus aankomende vrijdag ga ik het gevecht gewoon weer aan en wie weet win ik wel! 

Het doek waar ik het wel van kon winnen is hieronder te bewonderen, plaatje toch?

Speciaal voor jou!

In mijn enthousiasme ben ik aan de slag gegaan met het ontwerpen van verschillende kaartjes (en jawel een eigen stijl bestaat toch soms ;-) ). Mijn stijl…… Hand lettering in combinatie met schattige illustraties (vindt ik zo leuk om te doen en het resultaat is ook erg mooi al zeg ik zelf)

Ik heb voorbeelden gemaakt van geboorte kaartjes die ik in opdracht kan maken, geboortekaartjes om te versturen aan de gelukkige ouders en nu ben ik bezig met een serie voor verschillende doeleinden. Gefeliciteerd, omdat ik aan je denk, een nieuwe woning, diploma gehaald. Leuk toch?………………… of niet want ik vraag me af, als iedereen zo goed kaartjes verstuurd als ikzelf dan ga ik die kaartjes niet verkopen en dat is natuurlijk wel een beetje de bedoeling.

Heel eerlijk, ik zou veel meer kaartjes willen sturen dan ik nu doe. Met kerst altijd trouw, maar met verjaardagen, nieuwe woningen etc. Ik stuur ze niet omdat ik het NIET belangrijk vind, maar ik het gewoon simpelweg vergeet!

Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik via social media zo slap vind van sommige mensen :-) of via en sms/whatsapp (maar wel handig als je het kaartje vergeten ben onder het mom beter iets dan niets . Ik ben er zelf ook schuldig aan :-( ) 

Zeg nou zelf, is een leuk kaartje op de deurmat van iemand die dus de moeite heeft genomen een kaartje uit te zoeken speciaal voor jou, daar iets in geschreven heeft speciaal voor jou. Vervolgens naar de brievenbus is gelopen speciaal voor jou niet iets wat we in stand willen houden? En wat veel meer zegt dan een happy birthday via Facebook of welke digitale weg dan ook?

Ik vind van wel dus mijn voornemen is de sociale wereld een klein beetje beter te maken. Door mooie kaartjes te ontwerpen. Zodat iedereen het weer leuk gaat vinden de moeite te nemen speciaal voor een ander een kaartje te sturen. En er dan juist voor te kiezen een bijzonder en uniek kaartje te versturen.

Wat ik graag zou willen van mensen die dit lezen (als mensen dit lezen ;-) )

Sturen jullie nog veel kaartjes? En zou ja wat voor een kaartje dan en bij welke gelegenheden? Ik ben benieuwd naar reacties!

Alles te gelijk!!

                                                                   

Wanneer kleine kinderen net hebben leren lopen, schieten ze alle kanten op! Gewoon omdat ze het kunnen. Ze hebben iets nieuws geleerd en willen dit het liefst de hele dag doen en uitproberen. Zodat ze er beter in te worden en omdat het zo leuk is iets nieuws te kunnen… Nu zul je denken waar gaat dit heen maar zo voel ik me soms ook!

Ik heb op een nieuwe manier geleerd om te gaan met mijn talent, namelijk creatief zijn. Het is een goede keuze geweest hier dagelijks mee bezig te zijn. Maar oh oh oh wat een boel verschillende ideeën. Ik klaag niet hoor want ik maak overal een notitie van of een schetsje, omdat ik het anders vergeet hahaha en misschien is het leuk om later uit te werken… 

Waar heb ik het over…. Ik zal een voorbeeld schetsen,ik heb een draak figuurtje ontwikkeld. Hij heeft zelfs een naam gekregen, er worden korte verhaaltje over hem geschreven en misschien in de toekomst wel uitgegeven! In mijn hoofd (en dus inmiddels op papier) hebben zich nieuwe ideeën ontwikkeld. Want een leuk uitnodiging kaartje voor kinderfeestje met draakje erop…. Ik vind het een leuk idee! Een slaap lekker boekje met Draakje…. Een leuke muurschildering op een kinderkamer. Zo kan ik nog wel even door gaan hahahaha maar voordat ik al mijn ideeën hier prijs ga geven, dit is wat ik bedoel met alles te gelijk. Want ik heb nog een idee voor een boek… jawel een echt boek voor kinderen over moestuinen. Er van uitgaande dat ik een uitgever weet te vinden die er ook wat mee wil…. Zou het lukken om echt een eigen boek in de winkel te hebben liggen?Aan mijn verschillende ideeën zal het niet liggen ik heb genoeg om te proberen :-) en daarnaast ben ik natuurlijk begonnen met deze blog te schrijven ook iets nieuws maar zo leuk!!! Een oud collega van mij heeft wel eens gezegd (toen we begonnen waren op een nieuwe  werkplek) ”Het is als een nieuwe jas, ik ben er erg blij mee, maar hij moet nog wel even lekker gaan zitten!!” Zo waar!

Ik ga nu voor mezelf maar eens samenvattingen maken om te kijken welke ideeën ik nu uit ga werken en welke ik voor later bewaar, vooral op wat voor een manier ga ik het bewaren zodat er nog een beetje overzicht in blijft…..en misschien zo toch een klein beetje een pad kan creëren voor mezelf (met een eigen stijl ;-) )!

Stijlloos!!!

Mijn ontwikkeling is nog in volle gang (ik hoop dat het ook nooit stopt!) ik verander zo vaak van materiaal en onderwerpen dat ik me soms wel eens af vraag of het nog een keer rustig wordt (en dan vooral in mijn hoofd met al die verschillende ideeën en dingen die ik nog wil proberen!) Op zich niks mis mee zou je denken maar ik hoor en lees verschillende meningen over hoe je jezelf het beste kan profileren! Je moet een duidelijke stijl hebben, niet te veel verschillende dingen aanbieden (dit zou niet overzichtelijk en duidelijk zijn voor je klanten!)……. Ik heb daar ook een mening over, want volgens mij moet je vooral achter je gevoel aan gaan en doen wat jou gelukkig maakt. Dit straal je uit naar je klanten in kwaliteiten en passie en dat verkoopt (dat moet de praktijk nog uitwijzen maar dat denk ik)! Want wat heb je aan een illustrator die heel duidelijk alleen maar kinderboeken illustreert, maar wanneer de tekeningen naar buiten komen stralen ze niks uit, ze zijn zelfs een beetje saai. Maar ja dat ik nou eenmaal waar je een tijd geleden voor gekozen hebt. Dit is jou eigen stijl!! Of je hebt helemaal je eigen stijl ontwikkeld in tekentechnieken en composities….. maar het verkoopt helemaal niet! Dan zit je mooi met je eigen stijl opgescheept!

Volgens mij heb je van jezelf uit al een eigen stijl, namelijk je handschrift en voorkeur voor een bepaald materiaal. Maar ook hierin moet je kijken naar het soort illustratie wat je gaat maken en wat je daarmee uit wilt stralen en waar het voor wordt gebruikt, en vooral niet vergeten…. wat wil de opdrachtgever!

Dan heb je nog een keuze die je zou moeten maken op het gebied wat wil ik nu eigenlijk verkopen of maken. Ik denk dat het vooral handig is je breed op te stellen en hierin te kijken naar je kwaliteiten/talenten maar vooral wat vind je leuk!!

Liggen die inderdaad alleen bij het portretschilderen zou ik me daar lekker op focussen. Maar heb je verschillende talenten (zoals zoveel mensen denk aan bekende nederlanders, die kunnen ook een boek schrijven en acteren en vaak nog veel meer!) Maar ook een groenteboer verkoopt niet alleen maar groente, je moet doen wat leuk vindt dat komt de kwaliteit  en dus het eindresultaat ten goede. Dat straal je uit naar je klanten en zorgt ervoor dat ze met veel plezier gebruik zullen maken van jou diensten en/of producten. 

Dus dat is mijn ”bescheiden’’ mening en zo ga ik het proberen!

Werkt het niet……? Je kan uiteindelijk altijd nog je plan bijstellen, daar ben je eigen baas voor!!

Inspiratie zoek?!

Inspiratie is iets wat je nodig hebt als illustrator, zeker wanneer je zoals ik nog niet heel veel opdrachten hebt gehad en dus nog weinig in je portfolio om te laten zien. Maar ook voor het schrijven van een blog heb je inspiratie nodig….. Inspiratie zoeken of is dat iets wat je van nature moet hebben? Ik denk dat het een mengelmoesje moet zijn van beide, dus een creatief brein dat in alles om zich heen nieuwe ideeën ziet! Toch zullen er ook dagen zijn dat de inspiratie zoek is, en dan moet je op zoek naar inspiratie…. Maar hoe mooi zijn de feestdagen, jaargetijden en natuur om nieuwe ideeën op te doen voor illustraties en kunstwerken.

Het voorjaar is begonnen… en pasen komt eraan, daar ga in ieder geval illustraties voor maken. Schattige kuikentjes, versierde paaseieren, paashazen, mooie roze bloesems in de bomen en sneeuwklokjes en crocussen die inmiddels alweer klaar zijn met bloeien! Nu komt de periode van de schattige baby diertjes en beestjes ook erg leuk om daar leuke kleine tekeningetjes van de maken! Kom ik uit bij het creëren en hebben van een eigen stijl, ik ben (nog steeds) een beetje op zoek naar mijn eigen stijl maar wat mijn vraag vooral nog is, is het hebben van een eigen stijl niet ‚’ saai’’ of is het juist een goed handels merk? Daar ga ik naar op zoek, nu moeten er eerst leuke VOOR JAARS illustraties gemaakt worden in eigen stijl voor mijn portfolio! Of misschien toch verschillende stijlen :-)

Wie niet waagt, wie niet wint!!?

Toen ik begin vorig jaar het besluit nam om mijn leven om te gooien, in het diepe te springen en illustrator te worden had ik nooit verwacht dat ik vandaag de dag bezig zou zijn met het schrijven van een blog….. Hoe veranderlijk is een mens, ik heb namelijk altijd een beetje angst gehad voor bloggen. Hoe het werk, wat je moet schrijven, en het allerbelangrijkste (dacht ik) vinden andere mensen het wel leuk om mijn verhalen en belevenissen te lezen! Inmiddels ben ik zover dat al deze dingen niet zo belangrijk zijn voor mij. Ik vind het gewoon leuk om een ’volwassen dagboek’ bij te houden al is het alleen maar voor mijzelf om mijn groei terug te kunnen zien in de ontwikkeling van mij als illustrator. En even een moment stil te kunnen staan en over denken waar ik nu allemaal eigenlijk mee bezig ben!

Inmiddels heb ik alle opleiding gevolgd die ik wilde volgen tot nu toe en ben op dit moment vooral bezig met het maken van mooie illustraties om te showen op mijn website. Hiermee natuurlijk de nodige ervaring en ontwikkeling op te doen in het maken van illustraties!! En ik vind het geweldig hier mee bezig te zijn, ik heb zoveel verschillende ideeën (nooit gedacht!)  alleen nog niet de snelheid om ze allemaal in een week op papier te krijgen hahaha, hoeft ook niet want voorlopig heb ik nog tijd genoeg om voor mijzelf te illustreren. En laat ik daar maar van genieten want wie weet krijg ik het in de toekomst wel druk, als je hier ook benieuwd naar bent zou ik vooral mijn blogs blijven lezen! Misschien vind ik het toch wel leuk mijn blog niet alleen maar voor mezelf te schrijven en ben ik stiekem ook een beetje benieuwd wat anderen vinden!