Het eerste verhaaltje over Draakje Draakestijn (geschreven door Anke Bits)

Ze zeggen dat een eigen geïllustreerd boekje de beste portfolio is die je  kan krijgen (als het uitgegeven wordt, en zo heb ik me ook laten vertellen die kans is maar heel klein)

Maar aangemoedigd door verschillende reactie's op mijn Draakje heb ik besloten dat ik toch al spannend bezig ben dus dat dit er ook nog wel bij kan, denk aan mijn eerste blog 'wie niet waagt wie niet wint'. Met andere woorden we proberen het gewoon!

Dus hieronder mijn eerste draak verhaaltje, ik zou graag willen weten wat jullie ervan vinden. Opbouwend of aanmoedigend ik wil het graag weten.
Ik denk dat het voorgelezen kan worden vanaf 4 jaar en zelf gelezen kan worden door kinderen vanaf 7 jaar. Maar als daar andere meningen of ideeën over zijn?

Hoe Draakje Draakestijn begon.

Draakje Draakestijn is een jongens draak van 8 jaar oud. Hij woont bij zijn tante’s Fetta en Tinni. Dit zijn heksen die altijd uit zijn op kattenkwaad. Ze vinden het leuk andere mensen te laten schrikken en plagen. Draakje is niet zo, hij wil het altijd goed doen en vrienden zijn met iedereen. De tante’ s zijn daar niet zo blij mee want ze hebben er toch alles aan gedaan om van Draakje net zo’n boef te maken als ze zelf zijn.

Het begon met een ei wat de hekjes vonden toen ze zich aan het vervelen waren. Vliegend over het bos valt het oog van Fetta ineens op iets wat er tussen de bladeren ligt. ‘ Kijk daar eens’ zegt Fetta. ‘Laten we  gaan kijken wat het is.’ Ze zien het gelijk als ze dichterbij komen. Het is een heel groot ei. ‘Oh lekker.’ zegt Fetta, ‘dat kunnen we vanavond lekker gaan bakken met wat spek!’ 

‘Nee joh’ zegt Tinni, dit is niet zo maar een ei. Ik denk dat het een draken ei is. Waarschijnlijk alleen gelaten door zijn papa en mama.’ 

Ze besluiten het ei mee te nemen naar huis en wikkelen hem in een deken. Stoppen het in een mandje en zetten het bij het warme haardvuur.

En ze wachten en wachten en wachten nog wat langer......

Er gaan vier dagen voorbij en dan ineens begint het ei te breken, zover dat er een klein drakenhoofdje uitkomt.

‘Ach wat is hij schattig!’ roept Tinny.  ‘Nou  dat is toch het laatste wat we willen een schattig draakje! Laten we ervoor zorgen dat dit een echte gevaarlijke draak wordt die ons kan beschermen!’

‘Een goed begin is het halve werk, laten we een goede naam voor hem verzinnen.’ Zegt Fetta. ‘Ik zat te denken aan Draco de verschrikkelijke!’ Nee dat vindt Tinni geen leuke naam voor zo’n schattig maar toch heel gevaarlijke draak. ‘Laten we hem gewoon Draakje noemen, dat is toch een leuke naam en lijkt me duidelijk genoeg.’ Dat vind Fetta goed maar dan moet er wel Draakestijn achter zodat mensen weten dat hij heus niet zo lief is als hij er uitziet.

De heksjes zijn het met elkaar eens........ Draakje Draakestijn zal het zijn!

Oh ja en de  echte illustraties moeten nog komen ;-)!
Ik ben benieuwd!